Een prachtige week!

Leuk dat jullie me nog steeds volgen!

Maandag t/m donderdag heb ik gewoon stage gelopen, we kunnen steeds meer doen en onze ideeën worden gewaardeerd. De laatste 2 weken stond alles namelijk een beetje stil omdat er een wisseling in functies was. Nu gaat het dus echt beginnen en hoop ik dingen alleen te mogen doen en resultaten te morgen boeken voordat het alweer tijd is om te vertrekken.

Maandagavond ben ik met de overburen naar het casino geweest, natuurlijk om te gokken maar ook voor het goede gratis eten.;) Ik win meestal wel iets maar kleine bedragen zoals 5srd, dat is 1 euro en 25 cent haha, altijd beter dan verliezen natuurlijk. Wij spelen altijd roulette. Er zijn mega veel chinezen in het casino, elke keer dat wij er waren zag ik weer dezelfde vrouw.

Het was de eerst paar dagen van deze week erg benauwd, ik kan dit goed merken omdat ik dan meer moe ben dan anders. Ik heb onderweg naar stage nog wel even de moeite genomen om een foto te maken van het uitzicht dat ik onderweg heb, deze zie je bij de foto’s hieronder. Ik fiets elke dag om half 8 naar stage en wordt dan rustig wakker op de fiets, je moet wel want anders lig je in ieder geval onder een auto. Zoals ik al eerder zei is het verkeer wel een avontuur hier. De busjes en vrachtauto’s vliegen om je oren en sommige auto’s ook. Andere auto’s minderen gelukkig vaart en geven je de ruimte om te fietsen.

Vrijdag ging het dan gebeuren! De trip naar Berg en Dal, Stone Island en Brownsberg, ik heb hier lang naar uitgekeken omdat het erg mooi schijnt te zijn. We werden om 8:30uur opgehaald met een busje. Suriname kent verschillende districten. Wij reden eerst door het district Wanica, we reden over een grote weg, ze noemen dit hier de Highway, ze zeggen dat het ooit een 4 baans (of meer) weg wordt. En ze willen een treinspoor realiseren langs deze weg, Suriname kent nu geen treinen. Toen kwamen we door het district Para, hier staat de bauxiet fabriek, bauxiet is oranje/rood en de wegen en bermen daar zijn ook die kleur. Hierna kwamen we in brokopondo, dit is heuvelachtig en hier wordt goud en elektriciteit gewonnen. Je komt eerst langs een politiepost die illegale goudzoekers tegen probeert te houden, er stonden dan ook verschillende machines die in beslag waren genomen. Toen kwamen we aan in resort Berg en Dal, hier kun je verschillende sporten beoefenen. Het regende helaas erg hard dus we moesten wachten. Helaas stopte het niet met regenen en zijn we doorgereden naar de stuwdam die tussen de Suriname rivier en het stuwmeer staat, het is daar erg mooi. Mooi uitzicht! En daar zijn ook veel goudzoekers, onze gids had geregeld dat wij goud mochten zien en vasthouden.:) Na wat foto’s gemaakt te hebben gingen we toch terug naar Berg en Dal, het regende nog steeds af en toe, eigenlijk mag je dan niet op de kabelbaan omdat het dan te glad is maar wij hebben dit gelukkig wel gedaan. Het was geweldig! Wij dachten dat het 1 baan was over de Surinamerivier maar het waren 7 verschillende stukken door de bossen heen. Wat een avontuur en een uitzicht! Hierna gingen we nog even lekker volleyballen en vertrokken we met het busje richting Stone Island. Hier aangekomen genoten we van het uitzicht. Je kijkt op een meer waar allemaal boomstammen uitsteken, het was een bos dat onderwater is gelopen, erg apart. We gingen in de schemering vissen, we vingen 3 piranha’s waarvan ik er 1 gevangen had!:) De andere 2 piranha’s waren gevangen door de andere 2 achterhoekers uit de groep. Daarna zagen we ook een grote kaaiman. Hierna kregen we ons eten en maakten we een kampvuur. We mochten in bedden of hangmatten. ’s Nachts hoorden we in de verte brulapen.:) Ik ben begonnen in de hangmat maar om 6uur ’s ochtends kwam ik tot de conclusie dat ik toch nog weinig had geslapen dus ben ik nog even in bed gaan liggen.

Zaterdag gingen we na een kort nachtje ontbijten, hierna mochten we zwemmen, nou mij niet gezien als ik die avond daarvoor een kaaiman en piranha’s in hetzelfde water zie.;) ik heb het bij pootje baden gehouden en heb daarna nog heerlijk in mijn hangmat gelegen. De piranha’s werden opgebakken en dit mochten we dus proeven, het was lekker knapperig!:) Toen we wilden vertrekken kwamen ze tot de conclusie dat de band van de bus lek was dus deze moest eerst nog vervangen worden. Toen ging het gebeuren, we reden naar Brownsberg, onderweg kende ik veel geluksmomentjes. Ik genoot enorm van het hobbelen in de bus en het mooie uitzicht en besefte hoe goed ik het heb. Vooral als je langs huisjes komt die toch wel erg vervallen zijn en waar veel mensen in 1 huis moeten leven. Onderaan de berg werd ons verteld dat we onderweg misschien apen zouden zien dus ik heb de hele weg met mijn hoofd uit het raam gehangen.;) het was op sommige plekken een steile berg en het was een 1 baans weg dus in elke bocht toeterde de chauffeur om tegenliggers te waarschuwen. Onderweg zagen we geen aapjes. Boven aangekomen gingen we nog even plassen (jaja ik deed dat stiekem in de jungle) en toen gingen we de jungle verder inlopen. Het had geregend en onderweg kwam het ook met bakken uit de hemel. Onderweg zagen we slingerapen en een gifkikker en natuurlijk een prachtig uitzicht. Na een zware tocht met veel uitglijden en dalen en klimmen kwamen we bij de eerste waterval genaamd de Leo val. Het was erg mooi en we hebben veel foto’s gemaakt, hierna gingen we weer klimmen en dalen en glijden (ik gleed uit en kwam gelukkig zachtjes op mijn dikke kont terecht ;) ) Onderweg zagen we een gifslang. Het was een redelijk kleine slang maar hij was heel dodelijk omdat je niet uit de jungle kan komen voordat het gif je lichaam al door en door heeft bereikt. Onze gids ging er bijna op staan, zelfs hij was bang. We liepen nog een eind, nee geen rechte wegen maar constant dalen en stijgen, en kwamen toen bij de nog mooiere Irene val aan, hier maakten we weer foto’s en gingen we lekker onder de waterval staan. Toen werd het tijd om terug te lopen aangezien het al 16:00uur was. De terugweg viel echt vies tegen, we moesten zoveel klimmen en het was een hele lange weg. Ik hield het haast niet vol en het koste me letterlijk zweet en tranen. Eenmaal op het rechte stukje aangekomen zagen we nog brulapen.:) Toen we bij de bus aankwamen kregen we nog eten en konden we even droge kleren aandoen en vertrokken we weer naar huis. Wat een geweldig avontuur. Thuis aangekomen heb ik gelijk de troep maar opgeruimd, de huisgenoten verteld hoe het was en de overburen verteld hoe het was en lekker samen met hun een filmpje gekeken.:)

Zondag werd ik wakker met veel spierpijn in mijn benen en ook met een trots gevoel dat ik het gedaan heb en uiteindelijk heb volgehouden. Verder was deze zondag een dag om dit lange verhaal te typen, foto’s uit te zoeken en aan school te werken. ’s Avonds ging ik met Roos naar Blauwgrond, dit is een Javaanse buurt met allemaal eettentjes bij elkaar, ik at rijst met rundvlees en scherpe kousenband.

Deze week vloog weer voorbij. A.s. woensdag ben ik precies op de helft van mijn verblijf. Stiekem vind ik dit wel dikke prima want ik verlang wel steeds meer naar thuis. Maar het is nog steeds goed vol te houden omdat stage nu uitdagender gaat worden en we nog wat mooie tripjes in het vooruitzicht hebben en natuurlijk het bezoek van Rene zal mij ook goed doen.:)

Liefs