Het afscheid komt dichterbij - Reisverslag uit Paramaribo, Suriname van Linda Geltink - WaarBenJij.nu Het afscheid komt dichterbij - Reisverslag uit Paramaribo, Suriname van Linda Geltink - WaarBenJij.nu

Het afscheid komt dichterbij

Door: Linda

Blijf op de hoogte en volg Linda

01 Juli 2015 | Suriname, Paramaribo

Hoi!

Daar ben ik weer, dit is 1 van de laatste verslagen.

De week van 15 juni begon met een afscheid van een student van het terrein, mijn parbo (bier) maatje uit de achterhoek genoemd Odyle!
Maandag t/m donderdag had ik gewoon stage, net als anders maar wel in mijn achterhoofd dat het afscheid dichterbij komt. Wij hadden tijdens de casuïstiek vergadering op woensdag voor een ontbijt gezorgd voor de leidsters. In middels is het eindverslag van stage af en opgestuurd. Tijd om even een paar avonden te chillen. Dit heb ik gedaan door lekker gtst terug te kijken en films te kijken op popcorn time!:)

Donderdagavond gingen we naar Havana, de laatste keer voor 3 meiden van het terrein! Het was erg gezellig dit keer, ik was nog nooit tot het einde gebleven en schrok dan ook dat ik mijn record had behaald en dus meemaakte dat de lichten aangingen en we eruit werden gejaagd.;)

Vrijdag was mijn broertje jarig. Raar om dan zo ver weg te zijn. Ik heb ook gezellig met Jolien geskypt en ’s avonds deden we thuis beerpong. Zaterdag overdag koos ik nog even voor het chille leven, lekker rustig aan doen, eigenlijk bijna niks nuttigs doen, ’s avonds ging ik ook niet uit. Zondag besloot ik toch maar dit verhaal verder te typen, foto’s te uploaden en aan mijn portfollio te beginnen.

Deze week (week van 22 juni) is mijn laatste stage week aangebroken. Deze week deed ik het rustig aan, sloot ik zaken af en was ik vooral veel samen met alle lieve kinderen. Ik heb ook met elk kind een foto gemaakt, deze foto’s komen in mijn fotoboek, ik mag ze niet op internet zetten. Dinsdagmiddag had ik een gesprek met het meisje dat ik begeleid en haar moeder, dit ging goed.:) Dinsdagavond gingen we gezellig met de meiden van ons huis uit eten.

Donderdag was het dan tijd om afscheid te nemen van 2 huisgenoten en 1 studente van het terrein. Ik had ’s ochtends mijn eindgesprek, ik was zenuwachtig maar bijna alles was goed dus ik heb mijn stage ruim behaald.:D ’s Avonds gingen we uit eten met 2 leraressen van school uit Nederland en onze begeleidster in Suriname en 10 studenten.:)

En dan is ook mijn laatste tripje aangebroken! Dit tripje begon vrijdag en eindigde maandagavond laat. Ik zou om 7 uur ’s ochtends worden opgehaald, uiteindelijk vertrokken we pas om 9 uur,;) We vertrokken met 9 studenten, 1 kok en 3 begeleiders.:) we reden eerst 1,5 uur naar het vliegveld waar we gingen rijden op een bauxietweg, dit heb ik ook al eens beschreven in een verslag waarbij we naar Raleighvallen gingen. Daar stapten we alleen onderweg over op een bootje, naar de Blanche Marie vallen moesten we alleen nog een heel stuk verder. We crossden over deze hobbelige weg en gingen elkaar inhalen, het was een leuke maar hobbelige rit waarna we in Apoera aankwamen, dit is een Indiaans dorp, hier verbleven we 1 nacht. Ik was best oranje door de stof van de weg, ik werd dat ook flink uitgelachen door de rest (foto volgt). Het huisje was luxe want we sliepen op bedden, zaten met 3 personen op de kamer en hadden een eigen badkamer.:) ’s Avonds liepen we naar het kroegje, dat was wel eventjes gezellig maar we gingen redelijk snel naar ons huisje om het drankspel Kingsen te spelen, dit was erg gezellig en we gingen laat naar bed en vroeg weer op.

Zaterdag liepen we een rondje door het dorp dat aan een rivier lag, we zagen papegaaien bij mensen thuis en bekeken een school. We werden thuis gebracht door een jeep die ons allemaal achterin zijn bakje had geladen.:) toen aten we en gingen we weer een stuk terug over de bauxietweg. Toen begon het avontuur pas echt, we reden met 3 jeeps maar hadden een flinke afstand tussen elkaar. Helaas wist onze chauffeur de weg niet en mistte hij de afslag terwijl wij zelfs nog zeiden dat we daar af moesten, na 1,5 uur ging hij eindelijk aan voorbijgangers vragen waar we heen moesten. En ja hoor wij hadden gelijk, weer die hobbelige weg terug. Ondertussen was de tour baas erachter gekomen dat wij spoorloos waren en is hij ons gaan zoeken en hij had een andere man die mee was aan de kant van de weg gezet om ons op te vangen. Wij waren blij om hem te zien met zijn geweer om zijn nek.:p we pikten hem op en reden naar de locatie, deze weg was redelijk smal met veel gaten waardoor ik al behoorlijk misselijk was geworden. Helaas was de touroperator nog niet terug. Hij kwam gelukkig een kwartier later terug en we waren eindelijk compleet. We aten rond 23:00uur en gingen daarna het bos in om te jagen, helaas hebben we geen dieren gezien. Hierna speelden we natuurlijk weer kingsen.;) we zouden in hangmatten moeten slapen (dit kan ik niet zo goed) maar er waren ook bedden dus dit was een aangename verrassing voor mij!:) het was wederom een korte nacht.;)

Na het ontbijt op zondag vertrokken we naar de watervallen. We zagen eerst de kindervallen, hier liepen we rond over de stenen en daarna gingen we verder naar de Blanche Marie watervallen, wat een paradijs! Super grote waterval, heerlijk genoten van het uitzicht en het gekletter van de waterval! Hierna gingen we terug naar de kinderval waar we lekker mochten zwemmen, helaas waren de stenen glad en moeilijk zichtbaar waardoor ik flink onderuitging met het gevolg dat ik nu een flinke schaafwond op mijn knie heb, ik werd door de stroming naar achter getrokken en kwam klem te zitten tussen 2 stenen wat resulteerde in de slappe lach met nog 2 meiden. Hierna zaten we redelijk hoog in de waterval/stroomversnelling op stenen en mochten we ons laten glijden, het was echt leuk, net kleine kinderen op een glijbaan in een rijtje;) Onderaan kwamen we terecht in een badje waar we lekker kletsten en zaten. Het begon te stortregenen en we hadden het allemaal erg koud. Toen gingen we maar weer naar huis. Door de regen konden we niet naar een andere waterval dus gingen we maar chillen en aan het eind van de middag al kingsen, nou dat heb ik geweten. We gingen ook nog vissen, helaas zonder resultaat. Na een tijdje gingen we eten, lekker aardappeltjes, salade en kip van de bbq. Heerlijk! Hierna ging het kampvuur aan en gingen we kingsen met de begeleiders, helaas snapten ze het niet zo goed en gingen we moordenaartje spelen wat leidde tot veel gelach. Hierna gingen we dansen bij het kampvuur.:) daarna volgde een kort nachtje met als resultaat een brakke Linda.

Maandag gingen we als nog met een bootje en te voet naar een andere waterval ( El Dorado vallen), ook weer erg mooi. Hierna gingen we onze spullen pakken en begonnen we aan de lange terugreis, helaas was ik erg brak waardoor de hobbels niet zo goed bevielen, dit resulteerde in een paar keer stoppen om over te geven. We moesten dus eerst weer over die hobbelige smalle weg, het had de avond ervoor gestormd (niks van meegekregen) wat resulteerde in een omgevallen boom waarvan de takken de weg versperden, de mannen gingen met hun kapmes aan de slag en de weg was al snel weer schoon. We konden verder!:) We reden een eind en kwamen toen aan bij Kaaimanston. Dit is de geboorteplaats van de touroperator, hier ontmoeten wij het dorpshoofd en de ouders van de touroperator, vanaf hier mochten we achterin de bak van de jeep tot het volgende stop punt, dit was een lang stuk met veel hobbels en veel bochten omdat er heel veel bomen op de weg lagen. Onderweg zagen we ook een kraan in de diepe berm liggen, deze was omgevallen. Bij het volgende stop punt gingen we even bij een dorpje kijken en ontmoeten we weer de gevangen slingeraap met wie ik al op de foto stond bij Raleighvallen omdat wij toen ook een rondleiding door het dorpje kregen. Hierna reden we weer verder en moesten we helaas in de auto zitten, het werd al donker en het beloofde een latertje te worden. Onze chauffeur reed erg hard en hield weinig rekening met hobbels, dit hadden we de heenweg natuurlijk al geconstateerd. Door de regen zat er over de breedte van de weg een groot ‘ gat’ hier kon je wel overheen maar wel met beleid. Nou dat had hij niet, dit resulteerde in een hard lawaai en het afknappen van de vooras (denk ik) bij de rechtervoorband, nu werd het echt spannend want deze auto reed dus niet meer. Auto 1 was al ver weg en auto 2 zat vlak achter ons. Eerst moesten we een flinke preek van de touroperator naar onze chauffeur aanhoren waarna wij ons bij in jeep 3 propten en een paar achterin de bak moesten. Onze auto en onze chauffeur moesten blijven staan, midden in de jungle. We reden verder en daar kwamen we auto 1 tegen. Wij verdeelden ons over beide jeeps en 1 van de studentes mocht verder rijden, het was een gezellige rit!:) bij het vliegveld aangekomen moest de touroperator de hele afstand terug rijden om de jeep proberen te maken met wat vrienden die ondertussen al vanuit de stad waren gekomen. Ik was middernacht thuis wat resulteerde in een dichte poort, gelukkig was de huisbaas nog wakker!:) Ik heb veel muggenbulten overgehouden aan deze trip (lees wondjes, want ik krab ze kapot), hopen dat de littekens meevallen.:$ Verder heb ik mooie herinneringen aan de trip en was de trip erg gezellig doordat er allemaal leuke mensen mee waren.:)

Vandaag had ik een rustige dag en heb ik mijn fietshuur met een weekje verlengt, ging ik nog wat souvenirs halen en schreef ik dit lange verhaal op de laptop van mijn huisgenootje Roos. Mijn laptop heeft me namelijk in de steek gelaten, ik moet nog uitvinden hoe ik foto’s van mijn mobiel op deze laptop plaats dus foto’s volgen later.

Over precies 1 week vlieg ik terug! Deze week hebben we nog leuke feestjes zoals morgen de dag van de onafhankelijkheid (keti koti) en verder veel stappen en vrijdagavond afscheid op stage waarbij de andere stagiaire en ik lasagne voor de kids gaan maken en een disco houden. Ik ben stiekem blij om weer naar huis te gaan, het komt nu wel erg dichtbij!

Ik zal kijken of ik nog 1 verhaal online zet voor vertrek of dat ik dat doe als ik thuis ben.

Tot snel! xx

  • 01 Juli 2015 - 07:09

    Joke Klein Geltink:

    Ha Linda, jeetje we zullen jou voorlopig niet horen klagen dat er soms slechte wegen in NL zijn.

    Ik verheug me niet stiekem erop dat je terug komt. Nee ik kom er eerlijk vooruit dat ik heeeel blij ben als we elkaar weer zien op Schiphol.
    Eerst deze week nog door, dat zal lukken want de wandel4 daagse van Barchem is deze week.
    Alleen de temperatuur werkt in zover niet mee..... Tis super warm....

    Nou Linda succes met de laatste loodjes, Mama

  • 01 Juli 2015 - 22:34

    Jolien:

    Haa Lin,
    Wat een avonturen heb je weer meegemaakt, heel leuk om te lezen :D
    Succes nog het laatste weekje, ik heb ook zin om je volgende week weer op Schiphol te zien!!!
    Oja en Joke, wij zien elkaar.. want ik loop weer mee met de 4 daagse :)
    Kus Jolien

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Linda

Via deze weg probeer ik mijn verhalen over mijn stage, van 5 maanden, in Suriname met jullie te delen.

Actief sinds 24 Jan. 2015
Verslag gelezen: 368
Totaal aantal bezoekers 10585

Voorgaande reizen:

24 Januari 2015 - 31 December 2015

Mijn eerste reis

07 Februari 2015 - 07 Juli 2015

Stage @ Suriname

Landen bezocht: